pożydzić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ żydzić.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

pożydzić pf (imperfective żydzić)

  1. (intransitive, colloquial) to skimp, to stint, to jew someone
    Synonym: poskąpić

Conjugation

[edit]
Conjugation of pożydzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pożydzić
future tense 1st pożydzę pożydzimy
2nd pożydzisz pożydzicie
3rd pożydzi pożydzą
impersonal pożydzi się
past tense 1st pożydziłem,
-(e)m pożydził
pożydziłam,
-(e)m pożydziła
pożydziłom,
-(e)m pożydziło
pożydziliśmy,
-(e)śmy pożydzili
pożydziłyśmy,
-(e)śmy pożydziły
2nd pożydziłeś,
-(e)ś pożydził
pożydziłaś,
-(e)ś pożydziła
pożydziłoś,
-(e)ś pożydziło
pożydziliście,
-(e)ście pożydzili
pożydziłyście,
-(e)ście pożydziły
3rd pożydził pożydziła pożydziło pożydzili pożydziły
impersonal pożydzono
conditional 1st pożydziłbym,
bym pożydził
pożydziłabym,
bym pożydziła
pożydziłobym,
bym pożydziło
pożydzilibyśmy,
byśmy pożydzili
pożydziłybyśmy,
byśmy pożydziły
2nd pożydziłbyś,
byś pożydził
pożydziłabyś,
byś pożydziła
pożydziłobyś,
byś pożydziło
pożydzilibyście,
byście pożydzili
pożydziłybyście,
byście pożydziły
3rd pożydziłby,
by pożydził
pożydziłaby,
by pożydziła
pożydziłoby,
by pożydziło
pożydziliby,
by pożydzili
pożydziłyby,
by pożydziły
impersonal pożydzono by
imperative 1st niech pożydzę pożydźmy
2nd pożydź pożydźcie
3rd niech pożydzi niech pożydzą
anterior adverbial participle pożydziwszy
verbal noun pożydzenie
[edit]
adjective
nouns
verb

Further reading

[edit]