pośpiech

See also: pospiech, Pospiech, and Pośpiech

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pospě̑xъ, from *po + *spěxъ (“haste”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.ɕpjɛx/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɕpjɛx
• Syllabification: po‧śpiech

Noun

pośpiech m inan

1. haste

Declension

Declension of pośpiech

	singular
nominative	pośpiech
genitive	pośpiechu
dative	pośpiechowi
accusative	pośpiech
instrumental	pośpiechem
locative	pośpiechu
vocative	pośpiechu

Derived terms

• pospieszny

 

Further reading

• pośpiech in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pośpiech in Polish dictionaries at PWN