połapić

Old Polish

Etymology

From po- + Proto-Slavic *lapiti, from *lapati. Calque of Latin comprehendō. First attested in the end of the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔɫapit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔɫapit͡ɕ/

Verb

połapić pf

1. (attested in Lesser Poland) to catch, to apprehend

   Synonym: połapać

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 17, 41:

     Gonicz bødø neprzyacele moie y polapø (comprehendam) ie

     [Gonić będę nieprzyjaciele moje i połapię (comprehendam) je]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[2], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 49, 23:

     Rozumeycze temu, gisz zapominacze boga, bicz nekedi ne polapil (nequando rapiat)

     [Rozumiejcie temu, jiż zapominacie Boga, być niekiedy nie połapił (nequando rapiat)]

Descendants

• Polish: połapić

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “połapić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish połapić.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔˈwa.pit͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈɫa.pit͡ɕ/

• Rhymes: -apit͡ɕ
• Syllabification: po‧ła‧pić

Verb

połapić pf

1. (transitive, obsolete) to catch, to apprehend

   Synonyms: połapać, złapać, schwycić

2. (transitive, Middle Polish, of animals) to fish, to catch fish

   Synonyms: połowić, złowić

3. (transitive, Middle Polish) to drag or take by force
4. (transitive, Middle Polish) to grab, to take to one's hands

   Synonym: chwycić

5. (transitive, Middle Polish) to kidnap, to abduct, to steal

Conjugation

Conjugation of połapić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		połapić
present tense	1st	połapię			połapimy
	2nd	połapisz			połapicie
	3rd	połapi			połapią
	impersonal	połapi się
past tense	1st	połapiłem, -(e)m połapił	połapiłam, -(e)m połapiła	połapiłom, -(e)m połapiło	połapiliśmy, -(e)śmy połapili	połapiłyśmy, -(e)śmy połapiły
	2nd	połapiłeś, -(e)ś połapił	połapiłaś, -(e)ś połapiła	połapiłoś, -(e)ś połapiło	połapiliście, -(e)ście połapili	połapiłyście, -(e)ście połapiły
	3rd	połapił	połapiła	połapiło	połapili	połapiły
	impersonal	połapiono
future tense	1st	będę połapił, będę połapić	będę połapiła, będę połapić	będę połapiło, będę połapić	będziemy połapili, będziemy połapić	będziemy połapiły, będziemy połapić
	2nd	będziesz połapił, będziesz połapić	będziesz połapiła, będziesz połapić	będziesz połapiło, będziesz połapić	będziecie połapili, będziecie połapić	będziecie połapiły, będziecie połapić
	3rd	będzie połapił, będzie połapić	będzie połapiła, będzie połapić	będzie połapiło, będzie połapić	będą połapili, będą połapić	będą połapiły, będą połapić
	impersonal	będzie połapić się
conditional	1st	połapiłbym, bym połapił	połapiłabym, bym połapiła	połapiłobym, bym połapiło	połapilibyśmy, byśmy połapili	połapiłybyśmy, byśmy połapiły
	2nd	połapiłbyś, byś połapił	połapiłabyś, byś połapiła	połapiłobyś, byś połapiło	połapilibyście, byście połapili	połapiłybyście, byście połapiły
	3rd	połapiłby, by połapił	połapiłaby, by połapiła	połapiłoby, by połapiło	połapiliby, by połapili	połapiłyby, by połapiły
	impersonal	połapiono by
imperative	1st	niech połapię			połapmy
	2nd	połap			połapcie
	3rd	niech połapi			niech połapią
active adjectival participle		połapiący	połapiąca	połapiące	połapiący	połapiące
passive adjectival participle		połapiony	połapiona	połapione	połapieni	połapione
contemporary adverbial participle		połapiąc
verbal noun		połapienie

Derived terms

noun

• pułapka

 

Further reading

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “połapić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (13.04.2021) “POŁAPIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “połapić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “połapić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “połapić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 545