pełnogłoskowy

Polish

Etymology

From pełnogłoska +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɛw.nɔ.ɡwɔsˈkɔ.vɘ/
• Rhymes: -ɔvɘ
• Syllabification: peł‧no‧głos‧ko‧wy

Adjective

pełnogłoskowy (not comparable, no derived adverb)

1. (dated or rare, phonetics, relational) vocalic, vowel

   Synonym: samogłoskowy

Declension

Declension of pełnogłoskowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	pełnogłoskowy		pełnogłoskowa	pełnogłoskowe	pełnogłoskowi	pełnogłoskowe
genitive	pełnogłoskowego		pełnogłoskowej	pełnogłoskowego	pełnogłoskowych
dative	pełnogłoskowemu		pełnogłoskowej	pełnogłoskowemu	pełnogłoskowym
accusative	pełnogłoskowego	pełnogłoskowy	pełnogłoskową	pełnogłoskowe	pełnogłoskowych	pełnogłoskowe
instrumental	pełnogłoskowym		pełnogłoskową	pełnogłoskowym	pełnogłoskowymi
locative	pełnogłoskowym		pełnogłoskowej	pełnogłoskowym	pełnogłoskowych

Further reading

• pełnogłoskowy in Polish dictionaries at PWN