pełnogłoska

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: pełnogłoską

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From pełny +‎ -o- +‎ głoska.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɛw.nɔˈɡwɔs.ka/
  • Rhymes: -ɔska
  • Syllabification: peł‧no‧głos‧ka

Noun

[edit]

pełnogłoska f

  1. (phonetics, dated or rare) vowel
    Synonym: samogłoska
    Coordinate term: spółgłoska

Declension

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]