parasiteren

Dutch

Alternative forms

• parasiteeren (archaic)

Etymology

From parasiet +‎ -eren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌpaː.raː.siˈteː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: pa‧ra‧si‧te‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

parasiteren

1. (intransitive, transitive) to parasitise

Conjugation

Conjugation of parasiteren (weak)
infinitive	parasiteren
past singular	parasiteerde
past participle	geparasiteerd
infinitive	parasiteren
gerund	parasiteren n
	present tense	past tense
1st person singular	parasiteer	parasiteerde
2nd person sing. (jij)	parasiteert, parasiteer2	parasiteerde
2nd person sing. (u)	parasiteert	parasiteerde
2nd person sing. (gij)	parasiteert	parasiteerde
3rd person singular	parasiteert	parasiteerde
plural	parasiteren	parasiteerden
subjunctive sing.1	parasitere	parasiteerde
subjunctive plur.1	parasiteren	parasiteerden
imperative sing.	parasiteer
imperative plur.1	parasiteert
participles	parasiterend	geparasiteerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.