panię

See also: panie

Polish

Etymology

From pan +‎ -ę.

Pronunciation

• IPA^(key): (normal speech) /ˈpa.ɲɛ/, (careful speech) /ˈpa.ɲɛw̃/
• Rhymes: -aɲɛw̃
• Syllabification: pa‧nię
• Homophone: panie

Noun

panię n

1. (archaic) lordling, young nobleman, lord's son

   Synonym: panicz

2. (archaic, in the plural) magnates

Declension

Declension of panię

	singular	plural
nominative	panię	panięta
genitive	panięcia	paniąt
dative	panięciu	paniętom
accusative	panię	panięta
instrumental	panięciem	paniętami
locative	panięciu	paniętach
vocative	panię	panięta

Further reading

• panię in Polish dictionaries at PWN