płaca

See also: płacą, placa, plaça, and plaća

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish płaca, from Proto-Slavic *plaťa. By surface analysis, deverbal from płacić. Cognate with Serbo-Croatian plaća.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈpwa.t͡sa/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈpɫa.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sa
• Syllabification: pła‧ca

Noun

płaca f (related adjective płacowy)

1. wage, salary, pay

   Synonyms: pensja, uposażenie, wypłata

Declension

Declension of płaca

	singular	plural
nominative	płaca	płace
genitive	płacy	płac
dative	płacy	płacom
accusative	płacę	płace
instrumental	płacą	płacami
locative	płacy	płacach
vocative	płaco	płace

Derived terms

proverbs

• jaka praca, taka płaca

 

Related terms

adjectives

• płatny

 

adverbs

• płacowo
• płatnie

 

verbs

• płacać impf

 

Further reading

• płaca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• płaca in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “PŁACA”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Marek Kunicki-Goldfinger (22.10.2015) “PŁACA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]