uposażenie

Polish

Etymology

From uposażyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.pɔ.saˈʐɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧po‧sa‧że‧nie

Noun

uposażenie n

1. (uncountable) verbal noun of uposażyć
2. (countable, formal) emolument (fixed remuneration for work)

   Synonyms: pensja, płaca, pobory, wypłata

   Hypernyms: wynagrodzenie, zarobek

Declension

Declension of uposażenie

	singular	plural
nominative	uposażenie	uposażenia
genitive	uposażenia	uposażeń
dative	uposażeniu	uposażeniom
accusative	uposażenie	uposażenia
instrumental	uposażeniem	uposażeniami
locative	uposażeniu	uposażeniach
vocative	uposażenie	uposażenia

Derived terms

(adjective):

• uposażeniowy

Related terms

(noun):

• uposażyciel

(verbs):

• uposażać impf
• uposażyć pf

Further reading

• uposażenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uposażenie in Polish dictionaries at PWN