ozuć

Polish

Etymology

From o- +‎ Old Polish zuć.

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈɔ.zut͡ɕ/

Verb

ozuć pf

1. (transitive, Far Masovian) Synonym of obuć

   Jakem ozuł buty, to ledwiem je zdyjon. ― When I put on my shoes, then I barely got them off.

Further reading

• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “ozuć”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 117