overnoemen

Dutch

Etymology

From over- +‎ noemen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoːvərˈnu.mə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: over‧noe‧men
• Rhymes: -umən

Verb

overnoemen

1. (transitive) to rename

Conjugation

Conjugation of overnoemen (weak, prefixed)
infinitive	overnoemen
past singular	overnoemde
past participle	overnoemd
infinitive	overnoemen
gerund	overnoemen n
	present tense	past tense
1st person singular	overnoem	overnoemde
2nd person sing. (jij)	overnoemt, overnoem2	overnoemde
2nd person sing. (u)	overnoemt	overnoemde
2nd person sing. (gij)	overnoemt	overnoemde
3rd person singular	overnoemt	overnoemde
plural	overnoemen	overnoemden
subjunctive sing.1	overnoeme	overnoemde
subjunctive plur.1	overnoemen	overnoemden
imperative sing.	overnoem
imperative plur.1	overnoemt
participles	overnoemend	overnoemd
1) Archaic. 2) In case of inversion.