overleggen

Dutch

Etymology 1

From over- +‎ leggen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /ˌoːvərˈlɛɣə(n)/
• Rhymes: -ɛɣən

Verb

overleggen

1. (intransitive) to talk over, discuss

   Synonym: discussiëren

   Laten we even overleggen voordat we een beslissing nemen. ― Let's talk over it before making a decision.

   Ze hebben lang overlegd over de beste aanpak. ― They discussed at length the best approach.

   We moeten dit probleem snel overleggen met de betrokken partijen. ― We need to discuss this problem quickly with the involved parties.

Conjugation

Conjugation of overleggen (weak, prefixed)
infinitive	overleggen
past singular	overlegde
past participle	overlegd
infinitive	overleggen
gerund	overleggen n
	present tense	past tense
1st person singular	overleg	overlegde
2nd person sing. (jij)	overlegt, overleg2	overlegde
2nd person sing. (u)	overlegt	overlegde
2nd person sing. (gij)	overlegt	overlegde
3rd person singular	overlegt	overlegde
plural	overleggen	overlegden
subjunctive sing.1	overlegge	overlegde
subjunctive plur.1	overleggen	overlegden
imperative sing.	overleg
imperative plur.1	overlegt
participles	overleggend	overlegd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• overleg

 

Descendants

• Negerhollands: overlee

Etymology 2

From over +‎ leggen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoːvərˌlɛɣə(n)/

Verb

overleggen

1. (Netherlands, formal) to show, display

   Synonym: (Belgium) voorleggen

Conjugation

Conjugation of overleggen (weak, separable)
infinitive	overleggen
past singular	legde over
past participle	overgelegd
infinitive	overleggen
gerund	overleggen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	leg over	legde over	overleg	overlegde
2nd person sing. (jij)	legt over, leg over2	legde over	overlegt	overlegde
2nd person sing. (u)	legt over	legde over	overlegt	overlegde
2nd person sing. (gij)	legt over	legde over	overlegt	overlegde
3rd person singular	legt over	legde over	overlegt	overlegde
plural	leggen over	legden over	overleggen	overlegden
subjunctive sing.1	legge over	legde over	overlegge	overlegde
subjunctive plur.1	leggen over	legden over	overleggen	overlegden
imperative sing.	leg over
imperative plur.1	legt over
participles	overleggend	overgelegd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• leggen over