otwór

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *otъvorъ. By surface analysis, deverbal from otworzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.tfur/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtfur
• Syllabification: o‧twór

Noun

otwór m inan (diminutive otworek)

1. hole, opening, orifice, vent, gap
2. (anatomy) foramen

   otwór szyjny ― jugular foramen

Declension

Declension of otwór

	singular	plural
nominative	otwór	otwory
genitive	otworu	otworów
dative	otworowi	otworom
accusative	otwór	otwory
instrumental	otworem	otworami
locative	otworze	otworach
vocative	otworze	otwory

Related terms

adjective

• otwarty

 

nouns

• otwarcie
• otwieracz
• otwornica

 

verbs

• odewrzeć
• otwierać
• otworzyć

 

See also

• (noun) dziura f

Further reading

• otwór in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• otwór in Polish dictionaries at PWN