From o- + toczyć.
otoczyć pf (imperfective otaczać)
- (transitive) to surround
- (transitive) to encircle, to hem in
- (reflexive with się) to surround oneself with (someone or something)
| Conjugation of otoczyć pf
|
| otoczyć
|
| otoczę
|
otoczymy
|
| otoczysz
|
otoczycie
|
| otoczy
|
otoczą
|
| otoczy się
|
otoczyłem,
-(e)m otoczył
|
otoczyłam,
-(e)m otoczyła
|
otoczyłom,
-(e)m otoczyło
|
otoczyliśmy,
-(e)śmy otoczyli
|
otoczyłyśmy,
-(e)śmy otoczyły
|
otoczyłeś,
-(e)ś otoczył
|
otoczyłaś,
-(e)ś otoczyła
|
otoczyłoś,
-(e)ś otoczyło
|
otoczyliście,
-(e)ście otoczyli
|
otoczyłyście,
-(e)ście otoczyły
|
| otoczył
|
otoczyła
|
otoczyło
|
otoczyli
|
otoczyły
|
| otoczono
|
otoczyłbym,
bym otoczył
|
otoczyłabym,
bym otoczyła
|
otoczyłobym,
bym otoczyło
|
otoczylibyśmy,
byśmy otoczyli
|
otoczyłybyśmy,
byśmy otoczyły
|
otoczyłbyś,
byś otoczył
|
otoczyłabyś,
byś otoczyła
|
otoczyłobyś,
byś otoczyło
|
otoczylibyście,
byście otoczyli
|
otoczyłybyście,
byście otoczyły
|
otoczyłby,
by otoczył
|
otoczyłaby,
by otoczyła
|
otoczyłoby,
by otoczyło
|
otoczyliby,
by otoczyli
|
otoczyłyby,
by otoczyły
|
| otoczono by
|
| niech otoczę
|
otoczmy
|
| otocz
|
otoczcie
|
| niech otoczy
|
niech otoczą
|
| otoczony
|
otoczona
|
otoczone
|
otoczeni
|
otoczone
|
| otoczywszy
|
| otoczenie
|
- otoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- otoczyć in Polish dictionaries at PWN
