Jump to content

oswoić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From o- +‎ swój +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔˈsfɔ.it͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: o‧swo‧ić

Verb

[edit]

oswoić pf (imperfective oswajać)

  1. (transitive) to tame, to domesticate
  2. (transitive) to accustom, to familiarise [with z (+ instrumental) ‘with something’]
  3. (reflexive with się) to get used to [with z (+ instrumental) ‘something’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of oswoić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oswoić
future tense 1st oswoję oswoimy
2nd oswoisz oswoicie
3rd oswoi oswoją
impersonal oswoi się
past tense 1st oswoiłem,
-(e)m oswoił
oswoiłam,
-(e)m oswoiła
oswoiłom,
-(e)m oswoiło
oswoiliśmy,
-(e)śmy oswoili
oswoiłyśmy,
-(e)śmy oswoiły
2nd oswoiłeś,
-(e)ś oswoił
oswoiłaś,
-(e)ś oswoiła
oswoiłoś,
-(e)ś oswoiło
oswoiliście,
-(e)ście oswoili
oswoiłyście,
-(e)ście oswoiły
3rd oswoił oswoiła oswoiło oswoili oswoiły
impersonal oswojono
conditional 1st oswoiłbym,
bym oswoił
oswoiłabym,
bym oswoiła
oswoiłobym,
bym oswoiło
oswoilibyśmy,
byśmy oswoili
oswoiłybyśmy,
byśmy oswoiły
2nd oswoiłbyś,
byś oswoił
oswoiłabyś,
byś oswoiła
oswoiłobyś,
byś oswoiło
oswoilibyście,
byście oswoili
oswoiłybyście,
byście oswoiły
3rd oswoiłby,
by oswoił
oswoiłaby,
by oswoiła
oswoiłoby,
by oswoiło
oswoiliby,
by oswoili
oswoiłyby,
by oswoiły
impersonal oswojono by
imperative 1st niech oswoję oswójmy
2nd oswój oswójcie
3rd niech oswoi niech oswoją
passive adjectival participle oswojony oswojona oswojone oswojeni oswojone
anterior adverbial participle oswoiwszy
verbal noun oswojenie

Further reading

[edit]
  • oswoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oswoić in Polish dictionaries at PWN