osadzić

See also: osądzić

Polish

Etymology

From o- +‎ sadzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈsa.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: o‧sa‧dzić

Verb

osadzić pf (imperfective osadzać)

1. (transitive) to settle, to place (put or fasten something somewhere)
2. (transitive) to precipitate, to separate (cause to separate from a solution)
3. (reflexive with się) to settle, to inhabit (start living somewhere)
4. (reflexive with się) to settle, to form sediment, to precipitate

Conjugation

Conjugation of osadzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		osadzić
future tense	1st	osadzę			osadzimy
	2nd	osadzisz			osadzicie
	3rd	osadzi			osadzą
	impersonal	osadzi się
past tense	1st	osadziłem, -(e)m osadził	osadziłam, -(e)m osadziła	osadziłom, -(e)m osadziło	osadziliśmy, -(e)śmy osadzili	osadziłyśmy, -(e)śmy osadziły
	2nd	osadziłeś, -(e)ś osadził	osadziłaś, -(e)ś osadziła	osadziłoś, -(e)ś osadziło	osadziliście, -(e)ście osadzili	osadziłyście, -(e)ście osadziły
	3rd	osadził	osadziła	osadziło	osadzili	osadziły
	impersonal	osadzono
conditional	1st	osadziłbym, bym osadził	osadziłabym, bym osadziła	osadziłobym, bym osadziło	osadzilibyśmy, byśmy osadzili	osadziłybyśmy, byśmy osadziły
	2nd	osadziłbyś, byś osadził	osadziłabyś, byś osadziła	osadziłobyś, byś osadziło	osadzilibyście, byście osadzili	osadziłybyście, byście osadziły
	3rd	osadziłby, by osadził	osadziłaby, by osadziła	osadziłoby, by osadziło	osadziliby, by osadzili	osadziłyby, by osadziły
	impersonal	osadzono by
imperative	1st	niech osadzę			osadźmy
	2nd	osadź			osadźcie
	3rd	niech osadzi			niech osadzą
passive adjectival participle		osadzony	osadzona	osadzone	osadzeni	osadzone
anterior adverbial participle		osadziwszy
verbal noun		osadzenie

Further reading

• osadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• osadzić in Polish dictionaries at PWN