osłupieć

Polish

Etymology

From o- +‎ słup +‎ -eć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈswu.pjɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -upjɛt͡ɕ
• Syllabification: o‧słu‧pieć

Verb

osłupieć pf

1. (intransitive, colloquial) to be poleaxed, to be struck dumb

   Synonym: zdębieć

Conjugation

Conjugation of osłupieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		osłupieć
future tense	1st	osłupieję			osłupiejemy
	2nd	osłupiejesz			osłupiejecie
	3rd	osłupieje			osłupieją
	impersonal	osłupieje się
past tense	1st	osłupiałem, -(e)m osłupiał	osłupiałam, -(e)m osłupiała	osłupiałom, -(e)m osłupiało	osłupieliśmy, -(e)śmy osłupieli	osłupiałyśmy, -(e)śmy osłupiały
	2nd	osłupiałeś, -(e)ś osłupiał	osłupiałaś, -(e)ś osłupiała	osłupiałoś, -(e)ś osłupiało	osłupieliście, -(e)ście osłupieli	osłupiałyście, -(e)ście osłupiały
	3rd	osłupiał	osłupiała	osłupiało	osłupieli	osłupiały
	impersonal	osłupiano
conditional	1st	osłupiałbym, bym osłupiał	osłupiałabym, bym osłupiała	osłupiałobym, bym osłupiało	osłupielibyśmy, byśmy osłupieli	osłupiałybyśmy, byśmy osłupiały
	2nd	osłupiałbyś, byś osłupiał	osłupiałabyś, byś osłupiała	osłupiałobyś, byś osłupiało	osłupielibyście, byście osłupieli	osłupiałybyście, byście osłupiały
	3rd	osłupiałby, by osłupiał	osłupiałaby, by osłupiała	osłupiałoby, by osłupiało	osłupieliby, by osłupieli	osłupiałyby, by osłupiały
	impersonal	osłupiano by
imperative	1st	niech osłupieję			osłupiejmy
	2nd	osłupiej			osłupiejcie
	3rd	niech osłupieje			niech osłupieją
anterior adverbial participle		osłupiawszy
verbal noun		osłupienie

Derived terms

(adjective):

• osłupiały

(noun):

• osłupienie

Further reading

• osłupieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• osłupieć in Polish dictionaries at PWN