osławić

Polish

From o- +‎ sławić.

osławić pf (imperfective osławiać)

(transitive, archaic) to defame, to slander, to vilify (to make someone ill-famed)
Synonyms: see Thesaurus:obrażać

Synonyms: obmówić, zniesławić
(transitive, Kielce) Synonym of zapowiedzieć
Prosiłam kapłanów, aby moją zgubę osławili z ambony. ― I asked the priests to announce my doom from the pulpit.
(reflexive with się, archaic) to be ill-famed
(reflexive with się, Kielce) Synonyms: objawić, objawić się
Osławiła się Matka Boska pastuszkowi. ― The Mother of God appeared to a shepherd boy.

Conjugation of osławić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		osławić
future tense	1^st	osławię			osławimy
	2^nd	osławisz			osławicie
	3^rd	osławi			osławią
	impersonal	osławi się
past tense	1^st	osławiłem, -(e)m osławił	osławiłam, -(e)m osławiła	osławiłom, -(e)m osławiło	osławiliśmy, -(e)śmy osławili	osławiłyśmy, -(e)śmy osławiły
	2^nd	osławiłeś, -(e)ś osławił	osławiłaś, -(e)ś osławiła	osławiłoś, -(e)ś osławiło	osławiliście, -(e)ście osławili	osławiłyście, -(e)ście osławiły
	3^rd	osławił	osławiła	osławiło	osławili	osławiły
	impersonal	osławiono
conditional	1^st	osławiłbym, bym osławił	osławiłabym, bym osławiła	osławiłobym, bym osławiło	osławilibyśmy, byśmy osławili	osławiłybyśmy, byśmy osławiły
	2^nd	osławiłbyś, byś osławił	osławiłabyś, byś osławiła	osławiłobyś, byś osławiło	osławilibyście, byście osławili	osławiłybyście, byście osławiły
	3^rd	osławiłby, by osławił	osławiłaby, by osławiła	osławiłoby, by osławiło	osławiliby, by osławili	osławiłyby, by osławiły
	impersonal	osławiono by
imperative	1^st	niech osławię			osławmy
	2^nd	osław			osławcie
	3^rd	niech osławi			niech osławią
passive adjectival participle		osławiony	osławiona	osławione	osławieni	osławione
anterior adverbial participle		osławiwszy
verbal noun		osławienie

(adjective):