orðabókamaður

Icelandic

Etymology

Literally, “person of words’ book”. Created from orðabóka (“dictionary”, genitive singular of orðabók) +‎ maður (“person”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔrðaˌpou̯ːkarˌmaːðʏr̥/, [ˈɔ̝rð̠˕äˌpou̯ːkäˌmäːð̠˕ʉ̞r̥]

  Rhymes: -armaːðʏr, -aːðʏr, -ʏr

Noun

orðabókamaður m (genitive singular orðabókamanns, nominative plural orðabókamenn)

1. lexicographer; one who writes or compiles a dictionary.

   Synonyms: orðabókarhöfundur, orðabókaritari, orðabókasmiður, orðabókarritstjóri (“dictionary editor”)

   Ég vil ekki verða orðabókamaður, ég vil verða dansmey!

   I don't want to be a lexicographer, I want to be a dancer!

Declension

Declension of orðabókamaður (masculine irreg-stem, based on maður)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	orðabókamaður	orðabókamaðurinn	orðabókamenn	orðabókamennirnir
accusative	orðabókamann	orðabókamanninn	orðabókamenn	orðabókamennina
dative	orðabókamanni	orðabókamanninum	orðabókamönnum	orðabókamönnunum
genitive	orðabókamanns	orðabókamannsins	orðabókamanna	orðabókamannanna

Further reading

• “orðabókamaður”, in Ritmálssafn Orðabókar Háskólans [The Written Collection of the Lexicological Institute] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, (Can we date this quote?)