opzetten

Dutch

Etymology

From Middle Dutch opsetten. Equivalent to op (“up, on”) +‎ zetten (“to set”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔpˌzɛ.tə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: op‧zet‧ten

Verb

opzetten

1. to set up, to install

   Er wordt een fokprogramma opgezet om de quagga weer zuiver uit de gemengde steppezebra te krijgen.^(WP)

   A breeding program is being set up for the purpose of recovering the quagga in pure form from the mixed plains zebra.

2. to put on

   Ik heb een masker opgezet... — I have put on a mask... (Marco Borsato – Wereld Zonder Jou)

3. to stuff (an animal)

Conjugation

Conjugation of opzetten (weak, separable)
infinitive	opzetten
past singular	zette op
past participle	opgezet
infinitive	opzetten
gerund	opzetten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zet op	zette op	opzet	opzette
2nd person sing. (jij)	zet op	zette op	opzet	opzette
2nd person sing. (u)	zet op	zette op	opzet	opzette
2nd person sing. (gij)	zet op	zette op	opzet	opzette
3rd person singular	zet op	zette op	opzet	opzette
plural	zetten op	zetten op	opzetten	opzetten
subjunctive sing.1	zette op	zette op	opzette	opzette
subjunctive plur.1	zetten op	zetten op	opzetten	opzetten
imperative sing.	zet op
imperative plur.1	zet op
participles	opzettend	opgezet
1) Archaic.

Descendants

• Afrikaans: opsit

Anagrams

• zetten op