optreden

Dutch

Etymology

From op +‎ treden.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

optreden

1. to act, perform (for others to view)
2. to appear, to occur

Conjugation

Conjugation of optreden (strong class 5, separable)
infinitive	optreden
past singular	trad op
past participle	opgetreden
infinitive	optreden
gerund	optreden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	treed op	trad op	optreed	optrad
2nd person sing. (jij)	treedt op, treed op2	trad op	optreedt	optrad
2nd person sing. (u)	treedt op	trad op	optreedt	optrad
2nd person sing. (gij)	treedt op	traadt op	optreedt	optraadt
3rd person singular	treedt op	trad op	optreedt	optrad
plural	treden op	traden op	optreden	optraden
subjunctive sing.1	trede op	trade op	optrede	optrade
subjunctive plur.1	treden op	traden op	optreden	optraden
imperative sing.	treed op
imperative plur.1	treedt op
participles	optredend	opgetreden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

• Afrikaans: optree

Noun

optreden n (plural optredens, diminutive optredentje n)

1. a performance (theatrical or otherwise)
2. behaviour, manner, conduct
3. an action (een militair optreden)

Anagrams

• treden op