opstarten

Dutch

Etymology

From op +‎ starten.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

opstarten

1. to start up
2. (computing) to boot, to launch

Conjugation

Conjugation of opstarten (weak, separable)
infinitive	opstarten
past singular	startte op
past participle	opgestart
infinitive	opstarten
gerund	opstarten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	start op	startte op	opstart	opstartte
2nd person sing. (jij)	start op	startte op	opstart	opstartte
2nd person sing. (u)	start op	startte op	opstart	opstartte
2nd person sing. (gij)	start op	startte op	opstart	opstartte
3rd person singular	start op	startte op	opstart	opstartte
plural	starten op	startten op	opstarten	opstartten
subjunctive sing.1	starte op	startte op	opstarte	opstartte
subjunctive plur.1	starten op	startten op	opstarten	opstartten
imperative sing.	start op
imperative plur.1	start op
participles	opstartend	opgestart
1) Archaic.

Derived terms

• heropstarten