oplijsten
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From op (“up”) + lijst (“list”) + -en.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]oplijsten
- to list
Conjugation
[edit]| Conjugation of oplijsten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | oplijsten | |||
| past singular | lijstte op | |||
| past participle | opgelijst | |||
| infinitive | oplijsten | |||
| gerund | oplijsten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | lijst op | lijstte op | oplijst | oplijstte |
| 2nd person sing. (jij) | lijst op | lijstte op | oplijst | oplijstte |
| 2nd person sing. (u) | lijst op | lijstte op | oplijst | oplijstte |
| 2nd person sing. (gij) | lijst op | lijstte op | oplijst | oplijstte |
| 3rd person singular | lijst op | lijstte op | oplijst | oplijstte |
| plural | lijsten op | lijstten op | oplijsten | oplijstten |
| subjunctive sing.1 | lijste op | lijstte op | oplijste | oplijstte |
| subjunctive plur.1 | lijsten op | lijstten op | oplijsten | oplijstten |
| imperative sing. | lijst op | |||
| imperative plur.1 | lijst op | |||
| participles | oplijstend | opgelijst | ||
| 1) Archaic. | ||||