oplaaien
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]oplaaien
Conjugation
[edit]| Conjugation of oplaaien (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | oplaaien | |||
| past singular | laaide op | |||
| past participle | opgelaaid | |||
| infinitive | oplaaien | |||
| gerund | oplaaien n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | laai op | laaide op | oplaai | oplaaide |
| 2nd person sing. (jij) | laait op, laai op2 | laaide op | oplaait | oplaaide |
| 2nd person sing. (u) | laait op | laaide op | oplaait | oplaaide |
| 2nd person sing. (gij) | laait op | laaide op | oplaait | oplaaide |
| 3rd person singular | laait op | laaide op | oplaait | oplaaide |
| plural | laaien op | laaiden op | oplaaien | oplaaiden |
| subjunctive sing.1 | laaie op | laaide op | oplaaie | oplaaide |
| subjunctive plur.1 | laaien op | laaiden op | oplaaien | oplaaiden |
| imperative sing. | laai op | |||
| imperative plur.1 | laait op | |||
| participles | oplaaiend | opgelaaid | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||