opkalefateren

Dutch

Etymology

Compound of op +‎ kalefateren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔp.kaː.ləˌfaː.tə.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: op‧ka‧le‧fa‧te‧ren

Verb

opkalefateren

1. to improve
2. to patch up

Conjugation

Conjugation of opkalefateren (weak, separable)
infinitive	opkalefateren
past singular	kalefaterde op
past participle	opgekalefaterd
infinitive	opkalefateren
gerund	opkalefateren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	kalefater op	kalefaterde op	opkalefater	opkalefaterde
2nd person sing. (jij)	kalefatert op, kalefater op2	kalefaterde op	opkalefatert	opkalefaterde
2nd person sing. (u)	kalefatert op	kalefaterde op	opkalefatert	opkalefaterde
2nd person sing. (gij)	kalefatert op	kalefaterde op	opkalefatert	opkalefaterde
3rd person singular	kalefatert op	kalefaterde op	opkalefatert	opkalefaterde
plural	kalefateren op	kalefaterden op	opkalefateren	opkalefaterden
subjunctive sing.1	kalefatere op	kalefaterde op	opkalefatere	opkalefaterde
subjunctive plur.1	kalefateren op	kalefaterden op	opkalefateren	opkalefaterden
imperative sing.	kalefater op
imperative plur.1	kalefatert op
participles	opkalefaterend	opgekalefaterd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• kalefateren op