opić

See also: opic, opíc, and opič

Polish

Etymology

From o- +‎ pić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.pit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔpit͡ɕ
• Syllabification: o‧pić

Verb

opić pf (imperfective opijać)

1. (transitive, colloquial) to drink to, to toast, to celebrate something with a drink

   Synonym: ochlać

2. (transitive, colloquial) to drink (someone) dry (drink everything someone has offered)
3. (reflexive with się, colloquial) to drink a lot, to drink too much [with genitive ‘of something’]
4. (reflexive with się, colloquial) to get drunk

Conjugation

Conjugation of opić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		opić
future tense	1st	opiję			opijemy
	2nd	opijesz			opijecie
	3rd	opije			opiją
	impersonal	opije się
past tense	1st	opiłem, -(e)m opił	opiłam, -(e)m opiła	opiłom, -(e)m opiło	opiliśmy, -(e)śmy opili	opiłyśmy, -(e)śmy opiły
	2nd	opiłeś, -(e)ś opił	opiłaś, -(e)ś opiła	opiłoś, -(e)ś opiło	opiliście, -(e)ście opili	opiłyście, -(e)ście opiły
	3rd	opił	opiła	opiło	opili	opiły
	impersonal	opito
conditional	1st	opiłbym, bym opił	opiłabym, bym opiła	opiłobym, bym opiło	opilibyśmy, byśmy opili	opiłybyśmy, byśmy opiły
	2nd	opiłbyś, byś opił	opiłabyś, byś opiła	opiłobyś, byś opiło	opilibyście, byście opili	opiłybyście, byście opiły
	3rd	opiłby, by opił	opiłaby, by opiła	opiłoby, by opiło	opiliby, by opili	opiłyby, by opiły
	impersonal	opito by
imperative	1st	niech opiję			opijmy
	2nd	opij			opijcie
	3rd	niech opije			niech opiją
passive adjectival participle		opity	opita	opite	opici	opite
anterior adverbial participle		opiwszy
verbal noun		opicie

Further reading

• opić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• opić in Polish dictionaries at PWN