ophogen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From hoog (“high”) + op- -en.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]ophogen
- to raise, make higher
- We moeten het land ophogen om overstromingen te voorkomen. ― We need to raise the land to prevent flooding.
- Hij heeft de stoel opgehoogd met wat kussens. ― He made the chair higher with some cushions.
Conjugation
[edit]| Conjugation of ophogen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ophogen | |||
| past singular | hoogde op | |||
| past participle | opgehoogd | |||
| infinitive | ophogen | |||
| gerund | ophogen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hoog op | hoogde op | ophoog | ophoogde |
| 2nd person sing. (jij) | hoogt op, hoog op2 | hoogde op | ophoogt | ophoogde |
| 2nd person sing. (u) | hoogt op | hoogde op | ophoogt | ophoogde |
| 2nd person sing. (gij) | hoogt op | hoogde op | ophoogt | ophoogde |
| 3rd person singular | hoogt op | hoogde op | ophoogt | ophoogde |
| plural | hogen op | hoogden op | ophogen | ophoogden |
| subjunctive sing.1 | hoge op | hoogde op | ophoge | ophoogde |
| subjunctive plur.1 | hogen op | hoogden op | ophogen | ophoogden |
| imperative sing. | hoog op | |||
| imperative plur.1 | hoogt op | |||
| participles | ophogend | opgehoogd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||