opgebruiken

Dutch

Etymology

From op +‎ gebruiken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔp.ɣəˌbrœy̯kə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: op‧ge‧brui‧ken

Verb

opgebruiken

1. to use up

Conjugation

Conjugation of opgebruiken (weak, prefixed, separable)
infinitive	opgebruiken
past singular	gebruikte op
past participle	opgebruikt
infinitive	opgebruiken
gerund	opgebruiken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	gebruik op	gebruikte op	opgebruik	opgebruikte
2nd person sing. (jij)	gebruikt op, gebruik op2	gebruikte op	opgebruikt	opgebruikte
2nd person sing. (u)	gebruikt op	gebruikte op	opgebruikt	opgebruikte
2nd person sing. (gij)	gebruikt op	gebruikte op	opgebruikt	opgebruikte
3rd person singular	gebruikt op	gebruikte op	opgebruikt	opgebruikte
plural	gebruiken op	gebruikten op	opgebruiken	opgebruikten
subjunctive sing.1	gebruike op	gebruikte op	opgebruike	opgebruikte
subjunctive plur.1	gebruiken op	gebruikten op	opgebruiken	opgebruikten
imperative sing.	gebruik op
imperative plur.1	gebruikt op
participles	opgebruikend	opgebruikt
1) Archaic. 2) In case of inversion.