opdrogen

Dutch

Etymology

From op +‎ drogen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔpdroːɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: op‧dro‧gen

Verb

opdrogen

1. (intransitive) to dry up

   Het shirt ligt in de zon op te drogen. ― The shirt is lying in the sun to dry up.

   Onder de nieuwe regering is de subsidiestroom opgedroogd. ― The subsidies have dried up under the new governement.

Conjugation

Conjugation of opdrogen (weak, separable)
infinitive	opdrogen
past singular	droogde op
past participle	opgedroogd
infinitive	opdrogen
gerund	opdrogen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	droog op	droogde op	opdroog	opdroogde
2nd person sing. (jij)	droogt op, droog op2	droogde op	opdroogt	opdroogde
2nd person sing. (u)	droogt op	droogde op	opdroogt	opdroogde
2nd person sing. (gij)	droogt op	droogde op	opdroogt	opdroogde
3rd person singular	droogt op	droogde op	opdroogt	opdroogde
plural	drogen op	droogden op	opdrogen	opdroogden
subjunctive sing.1	droge op	droogde op	opdroge	opdroogde
subjunctive plur.1	drogen op	droogden op	opdrogen	opdroogden
imperative sing.	droog op
imperative plur.1	droogt op
participles	opdrogend	opgedroogd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• opdroging