opdoffen

Dutch

Etymology

From op +‎ doffen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

opdoffen

1. to dress up
2. to pretty up

Conjugation

Conjugation of opdoffen (weak, separable)
infinitive	opdoften
past singular	dofte op
past participle	opgedoft
infinitive	opdoften
gerund	opdoften n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	dof op	dofte op	opdof	opdofte
2nd person sing. (jij)	doft op, dof op2	dofte op	opdoft	opdofte
2nd person sing. (u)	doft op	dofte op	opdoft	opdofte
2nd person sing. (gij)	doft op	dofte op	opdoft	opdofte
3rd person singular	doft op	dofte op	opdoft	opdofte
plural	doften op	doften op	opdoften	opdoften
subjunctive sing.1	dofte op	dofte op	opdofte	opdofte
subjunctive plur.1	doften op	doften op	opdoften	opdoften
imperative sing.	dof op
imperative plur.1	doft op
participles	opdoftend	opgedoft
1) Archaic. 2) In case of inversion.