opdoemen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From op (“up”) + doemen (“to doom”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]opdoemen
- to appear out of nowhere
Conjugation
[edit]| Conjugation of opdoemen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opdoemen | |||
| past singular | doemde op | |||
| past participle | opgedoemd | |||
| infinitive | opdoemen | |||
| gerund | opdoemen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | doem op | doemde op | opdoem | opdoemde |
| 2nd person sing. (jij) | doemt op, doem op2 | doemde op | opdoemt | opdoemde |
| 2nd person sing. (u) | doemt op | doemde op | opdoemt | opdoemde |
| 2nd person sing. (gij) | doemt op | doemde op | opdoemt | opdoemde |
| 3rd person singular | doemt op | doemde op | opdoemt | opdoemde |
| plural | doemen op | doemden op | opdoemen | opdoemden |
| subjunctive sing.1 | doeme op | doemde op | opdoeme | opdoemde |
| subjunctive plur.1 | doemen op | doemden op | opdoemen | opdoemden |
| imperative sing. | doem op | |||
| imperative plur.1 | doemt op | |||
| participles | opdoemend | opgedoemd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||