opbloeien
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]opbloeien
- to flourish
Conjugation
[edit]| Conjugation of opbloeien (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opbloeien | |||
| past singular | bloeide op | |||
| past participle | opgebloeid | |||
| infinitive | opbloeien | |||
| gerund | opbloeien n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | bloei op | bloeide op | opbloei | opbloeide |
| 2nd person sing. (jij) | bloeit op, bloei op2 | bloeide op | opbloeit | opbloeide |
| 2nd person sing. (u) | bloeit op | bloeide op | opbloeit | opbloeide |
| 2nd person sing. (gij) | bloeit op | bloeide op | opbloeit | opbloeide |
| 3rd person singular | bloeit op | bloeide op | opbloeit | opbloeide |
| plural | bloeien op | bloeiden op | opbloeien | opbloeiden |
| subjunctive sing.1 | bloeie op | bloeide op | opbloeie | opbloeide |
| subjunctive plur.1 | bloeien op | bloeiden op | opbloeien | opbloeiden |
| imperative sing. | bloei op | |||
| imperative plur.1 | bloeit op | |||
| participles | opbloeiend | opgebloeid | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||