ontbijten

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ontbiten. Equivalent to ont- (inchoative) +‎ bijten (“bite”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈbɛi̯.tə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ont‧bij‧ten
• Rhymes: -ɛi̯tən

Verb

ontbijten

1. (intransitive) to breakfast, have breakfast

   Ik ontbijt meestal met een kom havermout en een kopje koffie.

   I usually have breakfast with a bowl of oatmeal and a cup of coffee.

   Ze ontbijten samen elke ochtend voordat ze naar hun werk gaan.

   They have breakfast together every morning before going to work.

   Hij is gewend om vroeg te ontbijten voordat hij gaat sporten.

   He is used to having breakfast early before going to exercise.

Conjugation

Conjugation of ontbijten (strong class 1, prefixed)
infinitive	ontbijten
past singular	ontbeet
past participle	ontbeten
infinitive	ontbijten
gerund	ontbijten n
	present tense	past tense
1st person singular	ontbijt	ontbeet
2nd person sing. (jij)	ontbijt	ontbeet
2nd person sing. (u)	ontbijt	ontbeet
2nd person sing. (gij)	ontbijt	ontbeet
3rd person singular	ontbijt	ontbeet
plural	ontbijten	ontbeten
subjunctive sing.1	ontbijte	ontbete
subjunctive plur.1	ontbijten	ontbeten
imperative sing.	ontbijt
imperative plur.1	ontbijt
participles	ontbijtend	ontbeten
1) Archaic.

Descendants

• Afrikaans: ontbyt