onderuitgaan

Dutch

Etymology

From onderuit +‎ gaan.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧der‧uit‧gaan

Verb

onderuitgaan

1. to fall down (during movement)

   Het is een typische plek waar fietsers makkelijk onderuitgaan.

   This is a typical place where cyclists fall down easily.

2. (idiomatic) to go under, to fail

   Om te voorkomen dat nabestaanden financieel onderuitgaan, hebben banken een protocol afgesproken.

   To prevent relatives from going under financially, banks have agreed on a protocol.

3. (sports) to lose a game

   De coach zag zijn ploeg toch weer kansloos onderuitgaan.

   The coach saw his team lose again without a chance.

Conjugation

Conjugation of onderuitgaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive	onderuitgaan
past singular	ging onderuit
past participle	onderuitgegaan
infinitive	onderuitgaan
gerund	onderuitgaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	ga onderuit	ging onderuit	onderuitga	onderuitging
2nd person sing. (jij)	gaat onderuit, ga onderuit2	ging onderuit	onderuitgaat	onderuitging
2nd person sing. (u)	gaat onderuit	ging onderuit	onderuitgaat	onderuitging
2nd person sing. (gij)	gaat onderuit	gingt onderuit	onderuitgaat	onderuitgingt
3rd person singular	gaat onderuit	ging onderuit	onderuitgaat	onderuitging
plural	gaan onderuit	gingen onderuit	onderuitgaan	onderuitgingen
subjunctive sing.1	ga onderuit	ginge onderuit	onderuitga	onderuitginge
subjunctive plur.1	gaan onderuit	gingen onderuit	onderuitgaan	onderuitgingen
imperative sing.	ga onderuit
imperative plur.1	gaat onderuit
participles	onderuitgaand	onderuitgegaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.