Jump to content

onderstuiven

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology 1

[edit]

From onder +‎ stuiven.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɔn.dərˌstœy̯.və(n)/
  • Hyphenation: on‧der‧stui‧ven

Verb

[edit]

onderstuiven

  1. (intransitive) to cover in dust
Conjugation
[edit]
Conjugation of onderstuiven (strong class 2b, separable)
infinitive onderstuiven
past singular stoof onder
past participle ondergestoven
infinitive onderstuiven
gerund onderstuiven n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular stuif onder stoof onder onderstuif onderstoof
2nd person sing. (jij) stuift onder, stuif onder2 stoof onder onderstuift onderstoof
2nd person sing. (u) stuift onder stoof onder onderstuift onderstoof
2nd person sing. (gij) stuift onder stooft onder onderstuift onderstooft
3rd person singular stuift onder stoof onder onderstuift onderstoof
plural stuiven onder stoven onder onderstuiven onderstoven
subjunctive sing.1 stuive onder stove onder onderstuive onderstove
subjunctive plur.1 stuiven onder stoven onder onderstuiven onderstoven
imperative sing. stuif onder
imperative plur.1 stuift onder
participles onderstuivend ondergestoven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

[edit]

From onder- +‎ stuiven.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌɔn.dərˈstœy̯.və(n)/
  • Hyphenation: on‧der‧stui‧ven
  • Rhymes: -œy̯vən

Verb

[edit]

onderstuiven

  1. (intransitive) to cover in dust
Conjugation
[edit]
Conjugation of onderstuiven (strong class 2b, prefixed)
infinitive onderstuiven
past singular onderstoof
past participle onderstoven
infinitive onderstuiven
gerund onderstuiven n
present tense past tense
1st person singular onderstuif onderstoof
2nd person sing. (jij) onderstuift, onderstuif2 onderstoof
2nd person sing. (u) onderstuift onderstoof
2nd person sing. (gij) onderstuift onderstooft
3rd person singular onderstuift onderstoof
plural onderstuiven onderstoven
subjunctive sing.1 onderstuive onderstove
subjunctive plur.1 onderstuiven onderstoven
imperative sing. onderstuif
imperative plur.1 onderstuift
participles onderstuivend onderstoven
1) Archaic. 2) In case of inversion.