From o- + kroić.
- IPA(key): /ɔˈkrɔ.it͡ɕ/
- Rhymes: -ɔit͡ɕ
- Syllabification: o‧kro‧ić
okroić pf (imperfective okrawać)
- (transitive) to cut the edges of, to pare, to trim
- (transitive, colloquial) to diminish, to reduce
Conjugation of okroić pf
|
okroić
|
okroję
|
okroimy
|
okroisz
|
okroicie
|
okroi
|
okroją
|
okroi się
|
okroiłem, -(e)m okroił
|
okroiłam, -(e)m okroiła
|
okroiłom, -(e)m okroiło
|
okroiliśmy, -(e)śmy okroili
|
okroiłyśmy, -(e)śmy okroiły
|
okroiłeś, -(e)ś okroił
|
okroiłaś, -(e)ś okroiła
|
okroiłoś, -(e)ś okroiło
|
okroiliście, -(e)ście okroili
|
okroiłyście, -(e)ście okroiły
|
okroił
|
okroiła
|
okroiło
|
okroili
|
okroiły
|
okrojono
|
okroiłbym, bym okroił
|
okroiłabym, bym okroiła
|
okroiłobym, bym okroiło
|
okroilibyśmy, byśmy okroili
|
okroiłybyśmy, byśmy okroiły
|
okroiłbyś, byś okroił
|
okroiłabyś, byś okroiła
|
okroiłobyś, byś okroiło
|
okroilibyście, byście okroili
|
okroiłybyście, byście okroiły
|
okroiłby, by okroił
|
okroiłaby, by okroiła
|
okroiłoby, by okroiło
|
okroiliby, by okroili
|
okroiłyby, by okroiły
|
okrojono by
|
niech okroję
|
okrójmy
|
okrój
|
okrójcie
|
niech okroi
|
niech okroją
|
okrojony
|
okrojona
|
okrojone
|
okrojeni
|
okrojone
|
okroiwszy
|
okrojenie
|
- okroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- okroić in Polish dictionaries at PWN