ograbić

Polish

Etymology

From o- +‎ grabić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈɡra.bit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -abit͡ɕ
• Syllabification: o‧gra‧bić

Verb

ograbić pf (imperfective ograbiać)

1. (transitive) to raid, to plunder, to rob, to fleece

   Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation

Conjugation of ograbić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ograbić
future tense	1st	ograbię			ograbimy
	2nd	ograbisz			ograbicie
	3rd	ograbi			ograbią
	impersonal	ograbi się
past tense	1st	ograbiłem, -(e)m ograbił	ograbiłam, -(e)m ograbiła	ograbiłom, -(e)m ograbiło	ograbiliśmy, -(e)śmy ograbili	ograbiłyśmy, -(e)śmy ograbiły
	2nd	ograbiłeś, -(e)ś ograbił	ograbiłaś, -(e)ś ograbiła	ograbiłoś, -(e)ś ograbiło	ograbiliście, -(e)ście ograbili	ograbiłyście, -(e)ście ograbiły
	3rd	ograbił	ograbiła	ograbiło	ograbili	ograbiły
	impersonal	ograbiono
conditional	1st	ograbiłbym, bym ograbił	ograbiłabym, bym ograbiła	ograbiłobym, bym ograbiło	ograbilibyśmy, byśmy ograbili	ograbiłybyśmy, byśmy ograbiły
	2nd	ograbiłbyś, byś ograbił	ograbiłabyś, byś ograbiła	ograbiłobyś, byś ograbiło	ograbilibyście, byście ograbili	ograbiłybyście, byście ograbiły
	3rd	ograbiłby, by ograbił	ograbiłaby, by ograbiła	ograbiłoby, by ograbiło	ograbiliby, by ograbili	ograbiłyby, by ograbiły
	impersonal	ograbiono by
imperative	1st	niech ograbię			ograbmy
	2nd	ograb			ograbcie
	3rd	niech ograbi			niech ograbią
passive adjectival participle		ograbiony	ograbiona	ograbione	ograbieni	ograbione
anterior adverbial participle		ograbiwszy
verbal noun		ograbienie

Further reading

• ograbić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ograbić in Polish dictionaries at PWN