odstać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtstat͡ɕ
  • Syllabification: od‧stać

Etymology 1

[edit]

From od- +‎ stać (1 sg. stanę), from Proto-Slavic *stati (stem *stan-).

Verb

[edit]

odstać pf (imperfective odstawać)

  1. (intransitive) to come loose, to come off, to become separate (to cease to fit tightly and become a clearly separated part of a whole)
    Mieszaj do momentu, aż ciasto odstanie od ścianek naczynia.Stir until the dough comes off the sides of the vessel.
  2. (intransitive) to stand out (to be different from something or somebody else)
  3. (intransitive) to lag behind (to not keep up with the rest)
    Nasza drużyna hokeja odstała od światowej czołówki.Our hockey team lagged behind the world leaders.
  4. (transitive, archaic) to change back (to go back to the previous state)
    Co się stało, to się nie odstanie.What's done is done.
  5. (intransitive, Far Masovian) to leave service
    Jasiek odstał od Matki Boski siéwny.Jasiek left the sowing of the Mother of God service.
Conjugation
[edit]
Conjugation of odstać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odstać
future tense 1st odstanę odstaniemy
2nd odstaniesz odstaniecie
3rd odstanie odstaną
impersonal odstanie się
past tense 1st odstałem,
-(e)m odstał
odstałam,
-(e)m odstała
odstałom,
-(e)m odstało
odstaliśmy,
-(e)śmy odstali
odstałyśmy,
-(e)śmy odstały
2nd odstałeś,
-(e)ś odstał
odstałaś,
-(e)ś odstała
odstałoś,
-(e)ś odstało
odstaliście,
-(e)ście odstali
odstałyście,
-(e)ście odstały
3rd odstał odstała odstało odstali odstały
impersonal odstano
conditional 1st odstałbym,
bym odstał
odstałabym,
bym odstała
odstałobym,
bym odstało
odstalibyśmy,
byśmy odstali
odstałybyśmy,
byśmy odstały
2nd odstałbyś,
byś odstał
odstałabyś,
byś odstała
odstałobyś,
byś odstało
odstalibyście,
byście odstali
odstałybyście,
byście odstały
3rd odstałby,
by odstał
odstałaby,
by odstała
odstałoby,
by odstało
odstaliby,
by odstali
odstałyby,
by odstały
impersonal odstano by
imperative 1st niech odstanę odstańmy
2nd odstań odstańcie
3rd niech odstanie niech odstaną
anterior adverbial participle odstawszy
verbal noun odstanie

Etymology 2

[edit]

From od- +‎ stać (1 sg. stoję), from earlier stojać, from Proto-Slavic *stojati, from earlier *stojěti.

Verb

[edit]

odstać pf (imperfective odstawać)

  1. (intransitive) to spend some time in the vertical position while waiting for something
    Musiałam swoje odstać, żeby kupić te pączki.I had to wait a lot to buy these donuts.
    Danie najlepiej smakuje, kiedy odstoi jeden dzień, aby mogło nabrać mocnego aromatu.The dish tastes best when left for a day, so that it can gain a strong aroma.
  2. (transitive, about liquid) to clarify, to refine
    Po odstaniu się gotowy miód nalewany jest do słoików.After clarifying, the ready honey is poured into jars.
Conjugation
[edit]
Conjugation of odstać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odstać
future tense 1st odstoję odstoimy
2nd odstoisz odstoicie
3rd odstoi odstoją
impersonal odstoi się
past tense 1st odstałem,
-(e)m odstał
odstałam,
-(e)m odstała
odstałom,
-(e)m odstało
odstaliśmy,
-(e)śmy odstali
odstałyśmy,
-(e)śmy odstały
2nd odstałeś,
-(e)ś odstał
odstałaś,
-(e)ś odstała
odstałoś,
-(e)ś odstało
odstaliście,
-(e)ście odstali
odstałyście,
-(e)ście odstały
3rd odstał odstała odstało odstali odstały
impersonal odstano
conditional 1st odstałbym,
bym odstał
odstałabym,
bym odstała
odstałobym,
bym odstało
odstalibyśmy,
byśmy odstali
odstałybyśmy,
byśmy odstały
2nd odstałbyś,
byś odstał
odstałabyś,
byś odstała
odstałobyś,
byś odstało
odstalibyście,
byście odstali
odstałybyście,
byście odstały
3rd odstałby,
by odstał
odstałaby,
by odstała
odstałoby,
by odstało
odstaliby,
by odstali
odstałyby,
by odstały
impersonal odstano by
imperative 1st niech odstoję odstójmy
2nd odstój odstójcie
3rd niech odstoi niech odstoją
anterior adverbial participle odstawszy
verbal noun odstanie

Further reading

[edit]
  • odstać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odstać in Polish dictionaries at PWN
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “odstać”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 116