odgnieść
Appearance
Polish
[edit]Etymology
[edit]From od- + gnieść. First attested in 1534.[1] Compare Kashubian òdgniesc and Silesian ôdgniyś.
Pronunciation
[edit]- Rhymes: -ɔdɡɲɛɕt͡ɕ
- Syllabification: od‧gnieść
Verb
[edit]odgnieść pf (imperfective odgniatać)
- (transitive) to leave a mark of something by crushing [with na (+ locative) ‘on what’], [with w (+ locative) ‘in what’]
- (transitive) to cause damage to some body part by crushing [with dative ‘whose body part’]
- (transitive, obsolete) to crush off (to remove by crushing)
- (reflexive with się) to leave a mark of oneself by crushing [with na (+ locative) ‘on what’], [with w (+ locative) ‘in what’]
- (reflexive with się) to deform from crushing
- (reflexive with się, of a body part) to be damaged by crushing
Conjugation
[edit]References
[edit]- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odgnieciony”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
[edit]- odgnieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odgnieść in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odgnieść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “odgnieść”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “odgnieść”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odgnieść”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 599
- odgnieść in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego