Jump to content

oclić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From o- +‎ clić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɔ.t͡slit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡slit͡ɕ
  • Syllabification: o‧clić

Verb

[edit]

oclić pf (imperfective clić)

  1. (transitive) to levy a customs duty on
    Hypernym: nałożyć

Conjugation

[edit]
Conjugation of oclić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oclić
future tense 1st oclę oclimy
2nd oclisz oclicie
3rd ocli oclą
impersonal ocli się
past tense 1st ocliłem,
-(e)m oclił
ocliłam,
-(e)m ocliła
ocliłom,
-(e)m ocliło
ocliliśmy,
-(e)śmy oclili
ocliłyśmy,
-(e)śmy ocliły
2nd ocliłeś,
-(e)ś oclił
ocliłaś,
-(e)ś ocliła
ocliłoś,
-(e)ś ocliło
ocliliście,
-(e)ście oclili
ocliłyście,
-(e)ście ocliły
3rd oclił ocliła ocliło oclili ocliły
impersonal oclono
conditional 1st ocliłbym,
bym oclił
ocliłabym,
bym ocliła
ocliłobym,
bym ocliło
oclilibyśmy,
byśmy oclili
ocliłybyśmy,
byśmy ocliły
2nd ocliłbyś,
byś oclił
ocliłabyś,
byś ocliła
ocliłobyś,
byś ocliło
oclilibyście,
byście oclili
ocliłybyście,
byście ocliły
3rd ocliłby,
by oclił
ocliłaby,
by ocliła
ocliłoby,
by ocliło
ocliliby,
by oclili
ocliłyby,
by ocliły
impersonal oclono by
imperative 1st niech oclę oclijmy
2nd oclij oclijcie
3rd niech ocli niech oclą
passive adjectival participle oclony oclona oclone ocleni oclone
anterior adverbial participle ocliwszy
verbal noun oclenie
[edit]
adjective
nouns
verb

Further reading

[edit]
  • oclić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oclić in Polish dictionaries at PWN