From Wiktionary, the free dictionary
From o- + clić.
oclić pf (imperfective clić)
- (transitive) to levy a customs duty on
- Hypernym: nałożyć
Conjugation of oclić pf
|
oclić
|
oclę
|
oclimy
|
oclisz
|
oclicie
|
ocli
|
oclą
|
ocli się
|
ocliłem, -(e)m oclił
|
ocliłam, -(e)m ocliła
|
ocliłom, -(e)m ocliło
|
ocliliśmy, -(e)śmy oclili
|
ocliłyśmy, -(e)śmy ocliły
|
ocliłeś, -(e)ś oclił
|
ocliłaś, -(e)ś ocliła
|
ocliłoś, -(e)ś ocliło
|
ocliliście, -(e)ście oclili
|
ocliłyście, -(e)ście ocliły
|
oclił
|
ocliła
|
ocliło
|
oclili
|
ocliły
|
oclono
|
ocliłbym, bym oclił
|
ocliłabym, bym ocliła
|
ocliłobym, bym ocliło
|
oclilibyśmy, byśmy oclili
|
ocliłybyśmy, byśmy ocliły
|
ocliłbyś, byś oclił
|
ocliłabyś, byś ocliła
|
ocliłobyś, byś ocliło
|
oclilibyście, byście oclili
|
ocliłybyście, byście ocliły
|
ocliłby, by oclił
|
ocliłaby, by ocliła
|
ocliłoby, by ocliło
|
ocliliby, by oclili
|
ocliłyby, by ocliły
|
oclono by
|
niech oclę
|
oclijmy
|
oclij
|
oclijcie
|
niech ocli
|
niech oclą
|
oclony
|
oclona
|
oclone
|
ocleni
|
oclone
|
ocliwszy
|
oclenie
|
- oclić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- oclić in Polish dictionaries at PWN