obycie

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈbɘ.t͡ɕɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ɕɛ
• Syllabification: o‧by‧cie

Etymology 1

From obyć +‎ -cie.

Noun

obycie n

1. verbal noun of obyć

Etymology 2

From obyty +‎ -ie.

Noun

obycie n

1. sophistication (cultivated intellectual worldliness; savoir-faire)
2. savvy, shrewdness

Declension

Declension of obycie

	singular
nominative	obycie
genitive	obycia
dative	obyciu
accusative	obycie
instrumental	obyciem
locative	obyciu
vocative	obycie

Related terms

adjective

• obyty

 

Further reading

• obycie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obycie in Polish dictionaries at PWN