obyć

Polish

Etymology

From o- +‎ być.Compare Kashubian òbëc and Slovincian wôbëc.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.bɘt͡ɕ/

• Audio; “obyć się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔbɘt͡ɕ
• Syllabification: o‧być

Verb

obyć pf (imperfective obywać)

1. (reflexive with się, literary) to do without [with bez (+ genitive) ‘without something’]
2. (reflexive with się, literary) to make do with [with instrumental ‘with something’]
3. (reflexive with się, literary) to become familiar with [with z (+ instrumental) ‘with something’]

Conjugation

Conjugation of obyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obyć
future tense	1st	obędę			obędziemy
	2nd	obędziesz			obędziecie
	3rd	obędzie			obędą
	impersonal	obędzie się
past tense	1st	obyłem, -(e)m obył	obyłam, -(e)m obyła	obyłom, -(e)m obyło	obyliśmy, -(e)śmy obyli	obyłyśmy, -(e)śmy obyły
	2nd	obyłeś, -(e)ś obył	obyłaś, -(e)ś obyła	obyłoś, -(e)ś obyło	obyliście, -(e)ście obyli	obyłyście, -(e)ście obyły
	3rd	obył	obyła	obyło	obyli	obyły
	impersonal	obyto
conditional	1st	obyłbym, bym obył	obyłabym, bym obyła	obyłobym, bym obyło	obylibyśmy, byśmy obyli	obyłybyśmy, byśmy obyły
	2nd	obyłbyś, byś obył	obyłabyś, byś obyła	obyłobyś, byś obyło	obylibyście, byście obyli	obyłybyście, byście obyły
	3rd	obyłby, by obył	obyłaby, by obyła	obyłoby, by obyło	obyliby, by obyli	obyłyby, by obyły
	impersonal	obyto by
imperative	1st	niech obędę			obądźmy
	2nd	obądź			obądźcie
	3rd	niech obędzie			niech obędą
anterior adverbial participle		obywszy
verbal noun		obycie

Further reading

• obyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obyć in Polish dictionaries at PWN