obudzić

Polish

From o- +‎ budzić.

obudzić pf (imperfective budzić)

(transitive) to wake (to make somebody stop sleeping)
Synonym: zbudzić
(transitive) to get someone up
Synonym: zbudzić

Obudź go! ― Wake him up!
(reflexive with się) to awake, to waken (to stop sleeping)
Synonym: zbudzić

Obudziłem się o ósmej rano. ― I woke up at 8 AM.

Conjugation of obudzić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obudzić
future tense	1^st	obudzę			obudzimy
	2^nd	obudzisz			obudzicie
	3^rd	obudzi			obudzą
	impersonal	obudzi się
past tense	1^st	obudziłem, -(e)m obudził	obudziłam, -(e)m obudziła	obudziłom, -(e)m obudziło	obudziliśmy, -(e)śmy obudzili	obudziłyśmy, -(e)śmy obudziły
	2^nd	obudziłeś, -(e)ś obudził	obudziłaś, -(e)ś obudziła	obudziłoś, -(e)ś obudziło	obudziliście, -(e)ście obudzili	obudziłyście, -(e)ście obudziły
	3^rd	obudził	obudziła	obudziło	obudzili	obudziły
	impersonal	obudzono
conditional	1^st	obudziłbym, bym obudził	obudziłabym, bym obudziła	obudziłobym, bym obudziło	obudzilibyśmy, byśmy obudzili	obudziłybyśmy, byśmy obudziły
	2^nd	obudziłbyś, byś obudził	obudziłabyś, byś obudziła	obudziłobyś, byś obudziło	obudzilibyście, byście obudzili	obudziłybyście, byście obudziły
	3^rd	obudziłby, by obudził	obudziłaby, by obudziła	obudziłoby, by obudziło	obudziliby, by obudzili	obudziłyby, by obudziły
	impersonal	obudzono by
imperative	1^st	niech obudzę			obudźmy
	2^nd	obudź			obudźcie
	3^rd	niech obudzi			niech obudzą
passive adjectival participle		obudzony	obudzona	obudzone	obudzeni	obudzone
anterior adverbial participle		obudziwszy
verbal noun		obudzenie