obučen
Serbo-Croatian
[edit]Etymology 1
[edit]Perfect passive participle of obùčiti.
Adjective
[edit]òbučen (Cyrillic spelling о̀бучен)
- trained (well-prepared)
Declension
[edit]indefinite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | obučen | obučena | obučeno | |
| genitive | obučena | obučene | obučena | |
| dative | obučenu | obučenoj | obučenu | |
| accusative | inanimate animate |
obučen obučena |
obučenu | obučeno |
| vocative | obučen | obučena | obučeno | |
| locative | obučenu | obučenoj | obučenu | |
| instrumental | obučenim | obučenom | obučenim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | obučeni | obučene | obučena | |
| genitive | obučenih | obučenih | obučenih | |
| dative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| accusative | obučene | obučene | obučena | |
| vocative | obučeni | obučene | obučena | |
| locative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| instrumental | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
definite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | obučeni | obučena | obučeno | |
| genitive | obučenog(a) | obučene | obučenog(a) | |
| dative | obučenom(u/e) | obučenoj | obučenom(u/e) | |
| accusative | inanimate animate |
obučeni obučenog(a) |
obučenu | obučeno |
| vocative | obučeni | obučena | obučeno | |
| locative | obučenom(e/u) | obučenoj | obučenom(e/u) | |
| instrumental | obučenim | obučenom | obučenim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | obučeni | obučene | obučena | |
| genitive | obučenih | obučenih | obučenih | |
| dative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| accusative | obučene | obučene | obučena | |
| vocative | obučeni | obučene | obučena | |
| locative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| instrumental | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
Further reading
[edit]- “obučen”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2024
Etymology 2
[edit]Perfect passive participle of òbūći.
Adjective
[edit]obùčen (Cyrillic spelling обу̀чен)
- dressed (wearing clothes)
- obučen kao žena ― dressed like a woman
Declension
[edit]indefinite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | obučen | obučena | obučeno | |
| genitive | obučena | obučene | obučena | |
| dative | obučenu | obučenoj | obučenu | |
| accusative | inanimate animate |
obučen obučena |
obučenu | obučeno |
| vocative | obučen | obučena | obučeno | |
| locative | obučenu | obučenoj | obučenu | |
| instrumental | obučenim | obučenom | obučenim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | obučeni | obučene | obučena | |
| genitive | obučenih | obučenih | obučenih | |
| dative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| accusative | obučene | obučene | obučena | |
| vocative | obučeni | obučene | obučena | |
| locative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| instrumental | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
definite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | obučeni | obučena | obučeno | |
| genitive | obučenog(a) | obučene | obučenog(a) | |
| dative | obučenom(u/e) | obučenoj | obučenom(u/e) | |
| accusative | inanimate animate |
obučeni obučenog(a) |
obučenu | obučeno |
| vocative | obučeni | obučena | obučeno | |
| locative | obučenom(e/u) | obučenoj | obučenom(e/u) | |
| instrumental | obučenim | obučenom | obučenim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | obučeni | obučene | obučena | |
| genitive | obučenih | obučenih | obučenih | |
| dative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| accusative | obučene | obučene | obučena | |
| vocative | obučeni | obučene | obučena | |
| locative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| instrumental | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
Further reading
[edit]- “obučen”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2024