Jump to content

oblatraturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of oblātrō.

Participle

[edit]

oblātrātūrus (feminine oblātrātūra, neuter oblātrātūrum); first/second-declension participle

  1. about to bark

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative oblātrātūrus oblātrātūra oblātrātūrum oblātrātūrī oblātrātūrae oblātrātūra
genitive oblātrātūrī oblātrātūrae oblātrātūrī oblātrātūrōrum oblātrātūrārum oblātrātūrōrum
dative oblātrātūrō oblātrātūrae oblātrātūrō oblātrātūrīs
accusative oblātrātūrum oblātrātūram oblātrātūrum oblātrātūrōs oblātrātūrās oblātrātūra
ablative oblātrātūrō oblātrātūrā oblātrātūrō oblātrātūrīs
vocative oblātrātūre oblātrātūra oblātrātūrum oblātrātūrī oblātrātūrae oblātrātūra