obeznać

Polish

Etymology

From obe- +‎ znać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈbɛ.znat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛznat͡ɕ
• Syllabification: o‧be‧znać

Verb

obeznać pf (imperfective obeznawać)

1. (transitive, dated) to familiarise, to acquaint
2. (reflexive with się, dated) to become familiar, to become knowledgeable [with z (+ instrumental) ‘with/of something’]

Conjugation

Conjugation of obeznać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obeznać
future tense	1st	obeznam			obeznamy
	2nd	obeznasz			obeznacie
	3rd	obezna			obeznają
	impersonal	obezna się
past tense	1st	obeznałem, -(e)m obeznał	obeznałam, -(e)m obeznała	obeznałom, -(e)m obeznało	obeznaliśmy, -(e)śmy obeznali	obeznałyśmy, -(e)śmy obeznały
	2nd	obeznałeś, -(e)ś obeznał	obeznałaś, -(e)ś obeznała	obeznałoś, -(e)ś obeznało	obeznaliście, -(e)ście obeznali	obeznałyście, -(e)ście obeznały
	3rd	obeznał	obeznała	obeznało	obeznali	obeznały
	impersonal	obeznano
conditional	1st	obeznałbym, bym obeznał	obeznałabym, bym obeznała	obeznałobym, bym obeznało	obeznalibyśmy, byśmy obeznali	obeznałybyśmy, byśmy obeznały
	2nd	obeznałbyś, byś obeznał	obeznałabyś, byś obeznała	obeznałobyś, byś obeznało	obeznalibyście, byście obeznali	obeznałybyście, byście obeznały
	3rd	obeznałby, by obeznał	obeznałaby, by obeznała	obeznałoby, by obeznało	obeznaliby, by obeznali	obeznałyby, by obeznały
	impersonal	obeznano by
imperative	1st	niech obeznam			obeznajmy
	2nd	obeznaj			obeznajcie
	3rd	niech obezna			niech obeznają
passive adjectival participle		obeznany	obeznana	obeznane	obeznani	obeznane
anterior adverbial participle		obeznawszy
verbal noun		obeznanie

Further reading

• obeznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obeznać in Polish dictionaries at PWN