niewtajemniczony

Polish

Etymology

From nie- +‎ wtajemniczony.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.fta.jɛm.ɲiˈt͡ʂɔ.nɘ/
• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: nie‧wta‧jem‧ni‧czo‧ny

Adjective

niewtajemniczony (not comparable, no derived adverb)

1. (litotes) out of the loop, out of touch, in the dark, uninitiated (not informed, up-to-date, or current; not included in a process or discussion) [with przez (+ accusative) ‘by whom’]

   Synonym: nieobeznany

Declension

Declension of niewtajemniczony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	niewtajemniczony		niewtajemniczona	niewtajemniczone	niewtajemniczeni	niewtajemniczone
genitive	niewtajemniczonego		niewtajemniczonej	niewtajemniczonego	niewtajemniczonych
dative	niewtajemniczonemu		niewtajemniczonej	niewtajemniczonemu	niewtajemniczonym
accusative	niewtajemniczonego	niewtajemniczony	niewtajemniczoną	niewtajemniczone	niewtajemniczonych	niewtajemniczone
instrumental	niewtajemniczonym		niewtajemniczoną	niewtajemniczonym	niewtajemniczonymi
locative	niewtajemniczonym		niewtajemniczonej	niewtajemniczonym	niewtajemniczonych

Further reading

• niewtajemniczony in Polish dictionaries at PWN