Jump to content

niewierny

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *nevěrьnъ. By surface analysis, nie- +‎ wierny. First attested in 1402.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɲɛvjɛrnɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /ɲɛvjɛrnɨ/

Adjective

[edit]

niewierny

  1. faithless
    • 1930 [c. 1455], “I Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 27, 8:
      Braly lupi w tich myescyech Gedzuri a Geti y Amalech, bo tich lyvdzi nyewyernich bidlylo pelno z dawna po wszey zemy (hi enim pagi habitabantur in terra antiquitus)
      [Brali łupy w tych mieściech: Jedzury a Jety, i Amalech, bo tych ludzi niewiernych bydliło pełno z dawna po wszej ziemi (hi enim pagi habitabantur in terra antiquitus)]
  2. (attested in Masovia) unfaithful; perfidious
    • 1920 [1425], Marceli Handelsman, Antoni Rybarski, Kazimierz Tymieniecki, editors, Najdawniejsze księgi sądowe mazowieckie, volume II, number 1612, Zakroczym:
      Czo vczynil Sdzeslaw Micolayowi, tho za yego poczøthkem, kedy yemu rzecl, abi on bil newerni
      [Co uczynił Zdziesław Mikołajowi, to za jego początkiem, kiedy jemu rzekł, aby on był niewierny]
    • 1462-1463, Wiersz o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego[2], line 20:
      A then Walthko raczsza, then nyewyerny sdraczsza s Greglavem scha radzyly, yakoby gy (leg. ji 'go') zabycz myely
      [A ten Waltko radźsa, ten niewierny zdradźsa z Greglarem się radzili, jakoby ji ('go') zabić mieli]
  3. (attested in Greater Poland) false, fake; not real
    • 1888 [1402], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV[3], Greater Poland, page 117:
      Iaco praue Ondrzey vmowil s Micolayem, eze Micolay mal postavicz... trzy swøthky ('świadki') przes othwloky, thedy Micolay, mimo vmowø przida do sødu, vstal newerni rok
      [Jako prawie Ondrzej umowił s Mikołajem, eże Mikołaj miał postawić... trzy świadki przez otwłoki, tedy Mikolaj, mimo umowę przydę do sądu, ustał niewierny rok]

Derived terms

[edit]
adverb
noun

Descendants

[edit]
  • Polish: niewierny

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “niewierny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish niewierny, from Proto-Slavic *nevěrьnъ. nie- +‎ wierny.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɲɛˈvjɛr.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛrnɘ
  • Syllabification: nie‧wier‧ny

Adjective

[edit]

niewierny (comparative bardziej niewierny, superlative najbardziej niewierny, derived adverb niewiernie)

  1. unfaithful (adulterous) [with date ‘to whom’]
    Antonym: wierny
  2. unfaithful (not keeping good faith; disloyal; not faithful) [with date ‘to whom’]
    Synonym: nielojalny
  3. (religion) unfaithful (not having religious faith)
    Synonym: niewierzący
  4. unfaithful (negligent or imperfect)
    Synonym: wierny

Declension

[edit]

Noun

[edit]

niewierny m pers (female equivalent niewierna)

  1. (religion) infidel, unbeliever
    Synonym: innowierca

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
nouns

References

[edit]

Further reading

[edit]