nieskładny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From nie- +‎ składny. First attested in c. 1420.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɲɛskɫadnɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /ɲɛskɫadnɨ/

Adjective

[edit]

nieskładny

  1. not just; unreal
    • 1874-1891 [c. 1420], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXV, page 229:
      W pątek pirwey godzini wedzon do Pilatha, tamo nan powedzano swadeczstwo neskladne
      [W piątek pirwej godziny wiedzion do Piłata, tamo nań powiedziano świadecstwo nieskładne]
[edit]
adjective
nouns
verbs

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “nieskładny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN