niðurlægja
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]From niður (“down, downwards”) + lægja (“to lower, to let down”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]niðurlægja (weak verb, third-person singular past indicative niðurlægði, supine niðurlægt)
- to humiliate, to abase [with accusative]
- Synonyms: auðmýkja, lítillækka
Conjugation
[edit]niðurlægja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að niðurlægja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
niðurlægt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
niðurlægjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég niðurlægi | við niðurlægjum | present (nútíð) |
ég niðurlægi | við niðurlægjum |
| þú niðurlægir | þið niðurlægið | þú niðurlægir | þið niðurlægið | ||
| hann, hún, það niðurlægir | þeir, þær, þau niðurlægja | hann, hún, það niðurlægi | þeir, þær, þau niðurlægi | ||
| past (þátíð) |
ég niðurlægði | við niðurlægðum | past (þátíð) |
ég niðurlægði | við niðurlægðum |
| þú niðurlægðir | þið niðurlægðuð | þú niðurlægðir | þið niðurlægðuð | ||
| hann, hún, það niðurlægði | þeir, þær, þau niðurlægðu | hann, hún, það niðurlægði | þeir, þær, þau niðurlægðu | ||
| imperative (boðháttur) |
niðurlæg (þú) | niðurlægið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| niðurlægðu | niðurlægiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
niðurlægjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að niðurlægjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
niðurlægst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
niðurlægjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég niðurlægist | við niðurlægjumst | present (nútíð) |
ég niðurlægist | við niðurlægjumst |
| þú niðurlægist | þið niðurlægist | þú niðurlægist | þið niðurlægist | ||
| hann, hún, það niðurlægist | þeir, þær, þau niðurlægjast | hann, hún, það niðurlægist | þeir, þær, þau niðurlægist | ||
| past (þátíð) |
ég niðurlægðist | við niðurlægðumst | past (þátíð) |
ég niðurlægðist | við niðurlægðumst |
| þú niðurlægðist | þið niðurlægðust | þú niðurlægðist | þið niðurlægðust | ||
| hann, hún, það niðurlægðist | þeir, þær, þau niðurlægðust | hann, hún, það niðurlægðist | þeir, þær, þau niðurlægðust | ||
| imperative (boðháttur) |
niðurlægst (þú) | niðurlægist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| niðurlægstu | niðurlægisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
niðurlægður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
Derived terms
[edit]- niðurlæging (“humiliation”)
- niðurlægjandi (“humiliating”)